Είναι δύσκολο να κοστολογήσουμε τη ζημία από τη μειωμένη παραγωγικότητά μας. Να αναγάγουμε σε ευρώ, τον χαμένο χρόνο στη δουλειά μας.
Είναι δύσκολο για δύο λόγους:
Αδιαφορία: Ο πρώτος λόγος είναι πως δε μας ενδιαφέρει. Στην Αμερική που μάλλον τους ενδιαφέρει, έρευνα έχει υπολογίσει πάνω από 500 δις δολάρια κάθε χρόνο, τη ζημία για την Αμερικανική οικονομία, με μόνον μία χαμένη εργατοώρα τη μέρα, ανά εργαζόμενο.
Ανεργία: Ο δεύτερος λόγος είναι τα υψηλά ποσοστά ανεργίας. Είναι μάλλον τραγικό να συζητούμε για την παραγωγικότητα ενός ανέργου, ε;
Αναρωτηθείτε όμως: Εάν βάζατε εσείς τους όρους για την επαγγελματική σας επανεκκίνηση, ποιούς όρους θα επιλέγατε;
Στο σημερινό μας άρθρο θα αναφερθούμε στους ανέργους.
Η βασική κατηγοριοποίηση είναι σε δύο κύριες κατηγορίες ανέργων που αναζητούν:
Α) Αυτοαπασχόληση, ελεύθερο επάγγελμα, ατομικό επιχειρείν
Β) Υπαλληλική σχέση
Το Β δε θα μας απασχολήσει και πολύ, γιατί είναι προφανές πως η αμειβόμενη εργασία, υποτιμάται συνεχώς, ώστε να καταστεί ελκυστικό το ημερομίσθιο σε ξένες επενδύσεις, είναι οι γνωστές μνημονιακές πολιτικές και η “Βουλγαροποίηση” της χώρας. Παρόλα τούτα όμως, κάποιος θα μπορούσε να απασχοληθεί για μισθούς μέχρι 400€ το μήνα, 4800€ το χρόνο, αυτά είναι!
Το Α όμως ενέχει μια πολυπλοκότητα στην αντιμετώπισή του, επειδή μπορεί να συμπεριλάβει ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, μορφώσεως, καθώς και το σύνολο σχεδόν του επαγγελματικού φάσματος, από αγρότες μέχρι startups.
Από αυτή την αφετηρία λοιπόν, ο καθένας από εμάς που θα επιλέξει ένα νέο ξεκίνημα, έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από ζητήματα, τα οποία είναι κοινά για όλους μας. Από την ιδέα, μέχρι το βασικό επιχειρηματικό σχέδιο, τη χρηματοδότηση μα κυρίως την απόφαση, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ανασφάλειας, επιχειρηματικής αβεβαιότητας και προσωπικού ρίσκου. Όλα ετούτα προηγούνται από τις δίδυμες λέξεις, εκείνες που αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα: Απόφαση & Δέσμευση!
Μετά λοιπόν από καμμιά διακοσσαριά λέξεις φτάσαμε στο σημείο εκείνο που πρέπει να μιλήσουμε για την παραγωγικότητα. Ή μήπως όχι!
Εμείς λέμε όχι! Ανεξαρτήτως κατηγοριοποιήσεων, αναλύσεως και στατιστικών ευρημάτων μελετών, ή καφενειακών τοποθετήσεων, είμαστε ο καθένας από εμάς υπεύθυνος για το πως ξοδεύει το χρόνο του, πως τον επενδύει και πως τον εκμεταλλεύεται.
Ένας άνθρωπος που έρχεται αντιμέτωπος με το πρόβλημα της ανεργίας, οφείλει γρήγορα να τα βρει με τον εαυτό του. Προηγείται η απόφαση να προσπαθήσει να λύσει το προσωπικό του θέμα της ανεργίας.
Αν ψάχνει για μισθωτή εργασία, πρέπει να καταγράφει πόσο χρόνο ξοδεύει, να βάζει στόχους και να τους πετυχαίνει: π.χ. θα στείλω 5 βιογραφικά τη μέρα, θα πάω σε 5 συνεντεύξεις αυτή την εβδομάδα. Να ξαναγράψει το βιογραφικό του, να ζητήσει βοήθεια αν χρειαστεί. Να ενημερώσει τους συγγενείς του πως ψάχνει δουλειά και ποιά ακριβώς δουλειά ψάχνει. Να ξεκινήσει αρχικά με τους συγγενείς πρώτου βαθμού, έπειτα στους πιό μακρινούς, σε γειτόνους, φίλους, παλαιούς συναδέλφους. Δεν μπορεί να ξοδεύει όλο του το χρόνο υπαβάλλοντας βιογραφικά και πηγαίνοντας σε συνεντεύξεις. Πρέπει να βλέπει και το δάσος, ο λόγος που κάποιος θα τον απορρίψει μπορεί να κρύβει μια ευκαιρία. Μπορεί π.χ. να παρακολουθήσει δωρεάν σεμινάρια, ώστε να πιστοποιήσει κάποιες επαγγελματικές του δεξιότητες, να μάθει υπολογιστές και γιατί όχι μια ξένη γλώσσα.
Αν ψάχνει για ελεύθερο επάγγελμα, τότε μιλάμε για μονομαχία γιγάντων. Στην αρένα της μάχης για επαγγελματική επιτυχία, σε εποχές ακραίας επιχειρηματικής αβεβαιότητας, το εισητήριο είναι μια ιδέα, ένα καλό business plan και μια λιτή επιχειρηματική εκίνηση, με μικρό ενδεχομένως κεφάλαιο. Η πρώτη μάχη όμως στο επαγγελματικό μας στίβο θα πρέπει να νικήσουμε τον δυσκολότερο αντίπαλο, ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ! Πρέπει να βγούμε από τη ζώνη άνεσης που έχουμε δημιουργήσει και να πολεμήσουμε όλες τις κακές μας συνήθειες και αν είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε νέες, καλές συνήθειες. Η διαφορά ανάμεσα στο νικητή και τον ηττημένο είναι πως ο νικητής, στις δυσκολίες, στις κακουχίες, ακόμα και σε κάποιες οδυνηρές ήττες, δεν εγκατέλειψε ποτέ το όνειρο. Επιμονή, αφοσίωση, ανθεκτικότητα, αυτοπειθαρχία, προσήλωση είναι κάποιες μόνον από εκείνες τις αρετές για τις οποίες πρέπει να αγωνιστεί σκληρά, ο καθένας μας.
Το μεγαλύτερο κακό που προξένησε η οικονομική συγκυρία στη χώρα μας είναι πως έσυρε στο βούρκο της ανεργίας ανθρώπους, που αυτοδικαιώνονται, κατηγορούν συνέχεια τους άλλους, αναλώνονται στην τηλεόραση, στη μιζέρια, στα στοιχηματζήδικα και τελικά στην απραξία. Όλην εκείνη τη σπιρτάδα, τον επιχειρηματικό εγωϊσμό, το πείσμα, το φιλότιμο, την επιμονή, που γέννησε αυτοδημιούργητους μεγιστάνες, στους οποίους υποκλίθηκε το παγκόσμιο τζετ σετ, όλο εκείνο το μεγαλείο... έχει καθηλωθεί, έχει φυλακιστεί, έχει καταχωνιαστεί στις πιο απρόσιτες φυλακές του δικού μας μυαλού.
Είναι πεποίθησή μας, πως για την οικονομική ανάσταση της πατρίδας μας, χρειαζόμαστε να προσπαθήσουν πολλοί, ώστε να πετύχει έστω ένας. Αν πετύχει ένας, τότε ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για να πετύχουμε όλοι, αρκεί να δεσμευθούμε, απέναντι στην απόφασή μας για επαγγελματική επιτυχία.
Και επειδή κάποια θέματα προκαλούν, θεωρούμε επίσης αδύνατο οι Αμερικάνοι μέντορες και σύμβουλοι επαγγελματικής ανάπτυξης, να συμβουλεύουν εν χορώ, πως για να ξεκινήσει καλά η ημέρα σας, ό,τι και αν κάνετε ξεκινήστε τη μέρα σας νωρίς, με 15 λεπτά meditation, λέγοντας πως το βασικό θεμέλιο της επιτυχίας και της ευτυχίας είναι το να είστε εσείς καλά! Στην Ελλαδίτσα μας όμως θεωρείται βδελυκτό και όνειδος, να αναφέρουμε πως ό,τι και ανα κάνετε στη ζωή σας, για ότι και αν προσπαθήτε, δώστε τα όλα, σαν να είστε εσείς το αφεντικό, όμως νωρίς το πρωΐ, ή αργά στο τέλος κάθε μέρας, πάρτε το κομποσχοινάκι στο χέρι και για 15 λεπτά σταθείτε απέναντι στο εικονοστάσι, απέναντι στο αναμένο καντήλι και ζητήστε από τον Κύριο Ιησού Χριστό, έλεος! Εκείνος γνωρίζει. Σε τούτη λοιπόν τη δυσκολία να μην απαρνηθούμε την Ορθόδοξη παάδοση και πνευματικότητά μας.
«Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον,και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;»
Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1
Sthenos system team
