(Ωδή σε όσους τελευταία στιγμή αποφάσισαν να συμμετέχουν στις πανελλαδικές της πανδημίας)
Το ερώτημα είναι γιατί βασανίζεσαι;
Η απάντηση είναι απλή και συνάμα σκληρή.
Ούτε γνωστικά (μαθήματα)
Ούτε πνευματικά (mental strengthness)
Ούτε σωματικά (physical strengthness)
για τις απαιτήσεις του αγώνα που λέγεται πανελλαδικές εξετάσεις.
Τώρα είναι αργά, θα πει κάποιος, δεν προλαβαίνεις.
Θέλεις λοιπόν να τα βάλουμε στη σειρά;
Α) Σου αξίζει να αποτύχεις, γιατί τόσο έχεις δουλέψει!
Β) ΑΡΑ έχεις εκπαιδευτεί στο να αποτύχεις
Γ) Τώρα θέλεις μα ΔΕΝ μπορείς
Γνωστικά παθαίνεις σύγχιση και απογοήτευση.
Πνευματικά είσαι αδύναμος (η δύναμη της συνήθειας) να αυτοπειθαρχήσεις.
Σωματικά είσαι άριστα εκπαιδευμένος στην τεμπελιά.
Δ) Ε! Τότε γιατί διαβάζω 288 λεπτά τη μέρα; Διαβάζεις το ελάχιστο δυνατό, επειδή αυτή είναι η τιμωρία σου. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, θα πει πληρώνω το τίμημα. Διαβάζεις το ελάχιστο δυνατό για να δείξεις αν και πόσο πολύ το θέλεις. Διαβάζεις το ελάχιστο δυνατό για να εννοήσεις πως, τα αγαθά κόποις κτώνται.
Εσύ, την έχεις ανάγκη αυτή την αλλαγή, για να μη φλερτάρεις με την απογοήτευση, την απελπισία και την παραίτηση.
Η αυτολύπηση, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η αυτοπεποίθηση, είναι χαπάκια για τον πόνο των άλλων, που δεν γνωρίζουν Θεό και Ορθοδοξία.
Εμείς ζητούμε το έλεος του Θεού.
Αγωνιζόμαστε με ιδρώτα και πόνο σαν όλα να εξαρτώνται από εμάς
Κάθε μέρα κάνουμε την προσευχή μας
γιατί όλα εξαρτώνται από τον Θεό
Γεννηθήτω το θέλημά σου δεν λέμε;
Όλη η στάση σου δείχνει έναν τζάμπα μάγκα, που έχει το θράσος να "παθαίνει κατάθλιψη" με το κινητό για 5 ώρες τη μία μέρα και την άλλη να κοιμάται 11 ώρες "απαρηγόρητος".
Τι να συζητήσουμε λοιπόν;
Εσύ κοροϊδεύεις τον εαυτό σου χαρά μου. Αν είναι αυτό το πράγμα αγώνας, καλύτερα να μη με ξανά ενοχλήσεις.
Ο χρόνος μου είναι πολύτιμος και τον θυσιαζω με χαρά για παιδιά που θέλουν πραγματικά να περάσουν στο πανεπιστήμιο και κάνουν τη θυσία που απαιτείται.
Αν είναι αλλά να λέμε
..άλλα να κάνεις
..κι εγώ ντεμέκ να σου συμπαραστέκομαι με κάνει συνένοχο στο παιδαγωγικό έγκλημα της ανευθυνότητας και της τεμπελιάς.
Η συνταγή μου είναι ξεκάθαρη
Κοιμήσου ό,τι ώρα γουστάρεις
6:00 έχει εγερτήριο
6:15 έχει λουτρό
6:20 ελαφρύ πρωϊνό
6:30 - 13:30 έχει διάβασμα
Για κάθε 25 λεπτά διάβασμα
Θα κάνεις επί 5 λεπτά κάμψεις και θα πίνεις νερό αν θέλεις.
Κάθε τέταρτο 25 λεπτό διάβασμα, έχει
10 λεπτά περπάτημα εκτός δωματίου ακούς ένα δύο τραγούδια ή ξαπλώνεις στο πάτωμα, έχεις και 5 λεπτά να πιεις καφέ ή χυμό που θα φτιάχνεις με τα χεράκια σου.
Ξανά το ίδιο
25-5-25-5-25-5-25-15
25-5-25-5-25-5-25-15
25 διάβασμα
5 κάμψεις - νερό
15 τραγουδάκια καφέ ή φρέσκοστιμένο χυμό
Μέχρι τις 13:30 το μεσημέρι!
Μετά κάνε ο,τι γουστάρεις.
Χριστός Ανέστη χαρά μου
ΥΓ Ενώ ξεκίνησε σαν μια ωδή στους last minute heroes, τελικά μεταμορφώθηκε σε παιάνα νίκης για όσα παιδιά συστηματικά διαβάζουν όλη τη χρονιά.
Εσύ χαρά μου έχεις άλλη μια δουλειά να κάνεις. Να πας να πληρωθείς τον κόπο σου. Μην δώσεις το δικαίωμα να σου κλέψει οποιοσδήποτε ούτε ένα "μόριο" ανταμοιβής από τον μισθό σου.
Το νου σου γιατί αν διστάσεις έστω και μια στιγμή, άλλος θα σου φάει τη θέση...
